Úr ýmsum áttum

5.5.2009 | 18:31

Pæling

já sæll getur maður verið eitthvað húktur,var að lesa bókina um Bíbí Ólafsdóttur og þvílík reynsla mér finnst ég þekkja hana Bíbí að mig dreymdi hana í nótt að ég var lítil stelpa í Múlakambinum og þegar ég sá hana þá tók ég í höndina á henni og við leiddumst þar eins og mæðgur,er þetta skilaboð ég fæ oft svar ef ég spyr um eitthvað en stundum held ég að þetta sé bara mínar hugsanir

ég væri alveg til í að hafa eins og Bíbí hún hafði Kolbrúni alltaf hjá sér. Woundering

Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)

6.4.2009 | 00:20

Fyrir löngu síðan

FYRIR LÖNGU SÍÐAN.

Hún stendur á tanganum og horfir á sólina síga niður í hafið,og

minnist þá það sem hún hafði séð fyrir löngu síðan

Fyrir löngu síðan hét hún því að hún skyldi aldrei koma á

þennan stað framar,en þarna stóð hún og fann sársaukabylgjur fara í gegn um líkama sinn.

Því henni

fannst hún vara horfa á það sem skeði fyrir löngu síðan,

Það var þarna sem hún missti einu hamingjuna sem hún átti,og þar var þarna sem óhamingjan féll sem klettur yfir hennar líf.

Það síðasta sem hún sá var lítill hendi sem hvarf niður í djúpið,og hún gat ekki veitt þessari litlu hendi hjálparhendi sína.

Einhverstaðar í fjarska heyrir hún sárann grát,en sjálf finnur hún sársaukabylgjur fara gegnum líkama sinn og þá vissi hún að það var hennar eigin grátur sem hún hafði heyrt,því litla barnið hennar var horfið niður í djúpið,

Horfið að eilífu

EÓP

Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)

3.4.2009 | 23:25

Minningar

Perla og PrinsÞau voru ljós á nóttu Langt í burtu ýlfraði hann og kallaði á hana þau voru sem eitt ,en komu frá öðrum heimiÞau tóku mig að sér eins og skógarbarnÍ frumskógi óvissunnar, skilningur ríkti í Mállausum heimi,barn umvafinn kærleik Dýrsins sem bara gáfu og heimtuðu ekkert tilbaka.Samt eins og lífið fjöruðu þau burt,óvænt og snöggt.Óstöðug sogaðist ég inn í veruleika óvissunnar, riðandi Með tár á vanga kallaði ég eftir þeim, sem nú voru horfinAugun hennar lifandi, en svo líflaus með hangandi Haus...skotin á milli augnanna.Ekkert ýlfur heyrðist lengur sem áður kallaði á hana,Sem var tekin með ófrjálsum höndum. Tileinkað góðum vinum mínum á barnaldri.

Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)